Wij geloven in een God die bron is van het goede. Een God die zich in de Bijbel laat zien als God van bevrijding, van nieuwe schepping, van vrede en van liefde. Wat dat kan betekenen in het alledaagse
leven zien wij in het leven van Jezus. In zijn woorden en daden ontdekken wij wie God is.

Wij geloven dat ieder mens er mag zijn en dat we geroepen worden om er voor elkaar te zijn. De weg die de Bijbel ons geeft, is een weg naar een nieuwe werkelijkheid, een betere wereld. Niet meer leven
voor onszelf alleen, maar leven voor elkaar. Dat betekent dat we onszelf ook steeds de vraag stellen hoe deze wereld anders kan en anders moet. Wat is ons antwoord op de grote verdeeldheid in de wereld, op armoede, op discriminatie, op geweld, op verdriet? Hoe wordt, in Bijbelse termen, de dorre woestijn waarin zoveel mensen leven tot een bloeiende tuin.

Wij geloven dat de liefde waarin Jezus ons is voorgegaan de grootste scheppingskracht is die er bestaat.

We geloven. Maar dat is wel een zoekend geloven. We staan in de traditie waarin we geboren zijn, maar zoeken de ontmoeting met mensen met andere inspiraties, gelovig of niet gelovig. In de ontmoeting vinden we elkaar als mens en kunnen we ook groeien in ons eigen persoonlijk geloof en leven. In onze kerkdiensten vindt die ontmoeting al plaats doordat de kerkruimte ook expositieruimte is. We worden omringd door kunst die tot ons spreekt, ons op een andere manier naar de wereld laat kijken. Na de dienst drinken we altijd koffie met elkaar om zo ook de onderlinge ontmoeting te stimuleren